Historia szkoły

Historia szkoły

Szkoła w Wojnarowej istniała już przed I wojną światową, prawdopodobnie powstała w 1894 roku, jednak w czasie jej trwania nauka nie odbywała się, gdyż stacjonowało tutaj wojsko austriackie i węgierskie. Dlatego po wojnie do klasy uczęszczała nawet 18-letnia młodzież. W szkole pracował wówczas tylko jeden nauczyciel, później dwóch, a potem trzech.  Początkowo istniały cztery klasy, później powstała szkoła stopnia drugiego z najwyższą klasą VI. Uczniowie, którzy chcieli ukończyć klasę siódmą byli zmuszeni uczęszczać do Stróż lub Bobowej., dlatego też do roku 1939 nie było ani jednego absolwenta z średnim lub wyższym wykształceniem.

W okresie 30-lecie powojennego szkołę podstawową ukończyło ogółem 650 osób, z tego 84 uzyskało dyplomy ukończenia szkoły średniej ogólnokształcącej, 30 – technikum, 314 – zasadniczą szkołę zawodową, 11 osób – szkołę wyższą.

Budynek szkoły pierwotnie miał tylko jedną salę lekcyjną, mieszkanie dla nauczycieli oraz dwie sale wynajęte na wsi, dlatego przez lata by sukcesywnie rozbudowywany. W lipcu 1952 roku mieszkańcy przystąpili do dużej przebudowy szkoły. Zostały dobudowane kolejne sale lekcyjne, pokój nauczycielski, a na piętrze powstały trzy mieszkania dla nauczycieli.

W 1967 roku rozpoczęto budowę nowego budynku szkolnego na terenie otrzymanego przez PGR, ale na 7 lat została przerwana. Dopiero jesienią 1973 roku wznowiono prace. Do nowej szkoły wprowadzono się w czerwcu 1977 roku.

 

Ułatwienia dostępu